1.
προτρεπτικό
εκεί που δεν υψώνονται
ας πάψουμε να βλέπουμε βουνά
γιατί στις κορυφές τους
καθώς λένε
κατοικούν οι θεοί
και οι θεοί θέλουνε το κακό μας
2.
πλανόδιο
κέρματα να ʼχα για φωνήεντα
με σύμφωνο τον ήχο
απʼ του σκουφιού μου το ζητιάνεμα
να κέρναγα τον στίχο
3.
θα μπεις απʼ το παράθυρο σαν κλέφτης
η πραγματικότητα
απαντάει μʼ ένα δωμάτιο σχεδόν σαν σκοτεινό
μʼ όλα τα φύλλα της κλειστά
ανέστιος παράμερα στέκεις
πλησίασε, ανοίγουνε αργά
αυτό που νομίζεις βλέπεις
όπως όλοι
4.
* “Δε θα μπορέσω να έρθω, δε θα μπορέσω. Πρέπει να καθίσω συντροφιά με τις ονειροφαντασίες μου, τουλάχιστο για σήμερα και αύριο και ύστερα”
το βάρος των ονείρων
ίντσα την ίντσα σήκωνα με μια τριχιά, σαν φίδι ζωντανό, απʼ τα σκοτάδια του ονειροπήγαδου το απίθανο, να βγει στο φως, υφήλιο να γίνει κι αυτό, μεράδι να βρει πραγματικότητας, διάλλειμα σύντομης αλήθειας.
μα η τριχιά του με λυπήθηκε
ανάποδά, λέει, δεν σε κρεμάω
εσένα δεν σʼ αξίζει σταυρόκομπος βρόχος λαιμού
γιʼ αυτό στο πατοπήγαδο βαθιά σε ρίχνω
με τόσο βάρος που πήγες να σηκώσεις
έτσι σαν όνειρο νʼ αναληφθείς
***********************
* Η προμετωπίδα στο ποίημα είναι απόσπασμα από επιστολή του Διονύσιου Σολωμού προς τον Γεώργιο Δε Ρώσση, γραμμένη στην Ζάκυνθο τον Αύγουστο του 1824 (στο πρωτότυπο στα Ιταλικά, η δε μετάφραση του Λίνου Πολίτη, ο οποίος ως «ονειροφαντασίες» μεταφράζει την λέξη «chimere»)
Μου αρέσετε κύριε Ψάλτη-με το καντηλάκι σας να καίει και να φωτίζουν οι λεξούλες.
Σας ευχαριστώ και τους τρεις !
Κύριε Ρεούση συμφωνώ κι εγώ με τον Πάρα και μαζί σας ! με άλλα λόγια εκεί που όντως υπάρχουνε βουνά , ας τα δούμε !
Αντώνη , καλοτάξιδο!
Θάνο σ΄ ευχαριστώ !
Συγχαρητήρια κ. Ψάλτη. Νιώθω το βάρος του βιβλίου ήδη στα χέρια μου.
Φίλε Αντώνη ξεφυλλίζοντας το “Το καντήλι”
διαβάζω ψαλμούς , γραμμένους για έναν άθεο
σαν και εμένα .Να σαι καλά
Καλοτάξιδο κύριε Ψάλτη